วันนี้เรามีบทความข้อคิดดีๆ ของแม่มาแนะนำคุณ กับ อย ากให้ลูกรักของแม่ได้อ่ า น ในวันที่แม่แก่ตัวลง ไปดูกันว่าเหตุผลอะไรบ้าง ที่ลูกรักควรอยู่กับแม่
แม่เริ่มออ กเดินทาง ตอนนั้น แม่ก็เป็นเด็ กผู้หญิงคนหนึ่งผ่านคืนวัน มีความฝัน เป็นของตัวเองเหมือนกับเรา แม่เดินทางมาเจอความรัก มีชีวิตคู่ที่หวังจะสร้างเป็นครอบครัวที่อบอุ่น พอวันที่รู้ว่าในคร ร ภ์ ของแม่ มีเราอยู่ในนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของเวลากว่า 9 เดือน ที่ต้องแบกน้ำห นั ก กว่า 10 โล
แม่เริ่มใช้ชีวิตอย่ างรอบคอบมากขึ้นแม่กลัวว่าลูกในท้องของแม่จะเป็นอั น ต ร า ย และวันที่แม่ เ จ็ บ ป ว ด มันก็ได้มาถึงวันแรกที่แม่ได้เห็นหน้าเรา’แม่ก็ เ จ็ บ ป ว ด แต่เต็มไปด้วยความสุข
‘ ชีวิตส่วนตัวของแม่ไม่ใช่เรื่องสำคัญแล้ว ความฝันอาจถูกพักไปบ้าง แต่แม่ก็เต็มใจ ข้าวของเครื่องใช้ลดลงเหลือเท่าที่จำเป็น รูปร่างหน้าต าของผู้หญิงคนนึง ไม่สำคัญเท่าลูกของแม่อีกแล้วล่ะ ‘เรื่องอื่นๆของแม่ พักไว้ก่อนเถอะ’ อนาคตของตัวเองที่แม่เคยคิดถึง
ถูกแทนที่ด้วยอนาคตของลูก เราจะปลอ ดภั ยไหม เราจะเป็นเด็ กดีหรือเปล่า เราจะได้น้อยกว่าลูกคนอื่นมั้ย แม่พย าย ามทุกอย่ างให้เราได้รับสิ่งที่ดีจากแม่ ให้ลูกของแม่เติบโตอย่ างดี พอเราก็เติบโต แม่เริ่มพบกับความห่างเหินของลูก ที่เคยตัวเล็ก
แม่ไม่ได้เป็นเพื่อนเล่นที่เราเคยสนุกด้วยเหมือนก่อน แม่เห็นใบหน้าที่เราหงุ ด ห งิ ด ใส่ ขณะเดียวกันก็เห็นรอยยิ้ม ที่แม่เคยได้รับแต่ผู้รับกล า ยเป็นเพื่อนของเราไปแล้ว ‘น้อยใจแต่ทำอะไรไม่ได้หรอ ก’ วันที่แม่โล่งใจอย่ างที่สุดเป็นวันที่เราเรียนจบ แม่ทำทุกอย่ างมามากมาย กว่าจะได้ปริญญามา แม่คิดว่าหมดห่วงแล้ว และขณะที่แม่มองดูเราถ่ายรูปสนุกสนานกับเพื่อนบัณฑิต
แม่รู้ตัวเองว่าแม่คิดผิ ดแล้วลูกจะได้งานที่ดีมั้ย ลูกจะมีแฟนที่รักลูกเหมือนที่แม่รักหรือเปล่านะ เขาจะดูแลลูกอย่ างที่แม่ดูแลหรือเปล่า เมื่อแม่ไม่อยู่แล้วลูกจะอยู่ต่อได้อย่ างไร ‘โตแค่ไหนแม่ก็เห็นภาพเด็ กตัวน้อยๆของแม่เช่นเคย’ลูกของแม่ค่อยๆออ กเดินทางในชีวิตของตน
เรามีครอบครัว มีลูก มีบทบาทเพิ่มขึ้นจนบทบาทการเป็นลูกของแม่น้อยลงกว่าเดิม ถึงเวลาแล้วที่แม่ต้องปล่อยวางลูกมีชีวิตของลูกแล้ว แต่แม่ไม่เคยวางได้เลยแม่ยังรักและห่วงลูกของแม่อยู่เสมอ ‘อย่ าลืมแม่นะลูก’แม่แก่ตัวลงพร้อมกับนับถอยหลัง การจากลาเป็นการเดินทางช่วงสุดท้ายที่ต้องเจอ
ความเสื่ อ ม ถอยสองแขนที่อุ้มลูกมาหล า ยปี ยกอะไรมากไม่ได้อย่ างเมื่อก่อน สองขาที่เคยพาลูกไปนั่นนี่ ต้องใช้ไม้เท้าพ ยุ ง วาจาที่เคยเป็นกล่อมลูก เริ่มพูดไม่รู้เรื่อง หัวใจที่เคยสู้ฝ่ า ฟั น ปัญหาให้ลูก บีบตัวน้อยลง’แม่เหมือนก้อนน้ำแข็งที่วางตั้งอยู่กลางแดด’
ในระหว่างที่เราเดินทางในชีวิตของเรานั้น จงหันไปมองหน้าแม่ของเราให้เต็มต ามองเข้าไปให้เห็นถึงการเดินทาง ที่ท่านได้ผ่าน มา วันนี้แม่เดินทางมาไกลมากแล้วขอแค่อย่ าลืมการเดินทาง ที่ผ่าน มาของแม่นี้เป็นการเดินทางของความรักที่วิเศษสุดแล้ว
ที่มา : khoddeeja
