หัดใช้ชีวิตคนเดียวให้ได้ เพราะไม่มีใครอยู่ข้างเราได้ตลอ ดชีวิต

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน คำๆนี้คือจริงที่สุด เพราะเราไม่สามารถที่จะพึ่งพาคนอื่น ไปได้ตลอ ดชีวิตของเราหรอ กนะ สักวันหนึ่งเราก็ต้องอยู่คนเดียว คอยแก้ปัญหาต่างๆด้วยตัวคนเดียว การที่เราจะมัวแต่พึ่งพาคนอื่นหรือให้คนอื่น ยื่น มือมาช่วยนั้น เห็นทีเราจะคาดหวังอะไรไม่ได้หรอ กนะ

ถึงแม้ว่าเขาจะเคยช่วยเรามากแค่ไหนก็ต าม แต่เชื่อเถอะว่า เขาไม่สามารถช่วยเราไปได้ตลอ ดหรอ กนะ สักวันหนึ่งเราก็ต้องทำทุกอ ย่ าง จัดการทุกอ ย่ าง ด้วยตัวของเราเองให้ได้ เราจะได้ไม่ต้องไปพึ่งใคร หรือติดหนี้บุญคุณใครอีก

หากเราสามารถที่จะช่วยเหลือตัวเองได้ เราก็สามารถอยู่ในสังคมได้ดีมากยิ่งขึ้น การที่เรามัวแต่จะพึ่งพาคนอื่นนั้น อาจจะทำให้ เราไม่สามารถที่จะทำอะไรได้ด้วยตัวเองได้นั่นเอง

1.ยิ่งยึดติดยิ่งสูญเ สี ย

กำแน่นเท่าใดก็สูญเ สี ยมากเท่านั้น เปรียบเหมือนกับ การกำทรายในมือยิ่งคุณกำแน่น มากเท่าไรทรายก็ร่วงออ กจากมือมากเท่านั้น แต่หากคุณโอบ ทรายไว้ในอุ้งมือ อ ย่ างถนอมมันก็จะอยู่ในมือคุณได้ ไม่ร่วงลงไปไหนเพราะเมื่อใด ที่คุณสูญเ สี ยไปสิ่งนั้นคนนั้นอาจเป็นสิ่งมีค่า ที่ทำให้คุณเ จ็ บ ป ว ดและเ สี ยใจที่สุดก็เป็นได้เมื่อใดที่รู้สึกสิ้นหวัง

2. ใส่ใจคนที่รักและปรารถนาดีต่อคุณมากที่สุด

พ่อแม่คือคนที่รักและปรารถนาดีต่อคุณมากที่สุด อ ย่ าคิดถึงท่านเฉพาะตอนไม่มีเงินอ ย่ าคิดว่าคุณจะทำตัวเป็นเด็ก กับพ่อแม่ได้ตลอ ดไปแม้ในสายต าพ่อแม่คุณยังเป็นเด็กอยู่ก็ต าม ไม่สงส า รพ่อแม่เหรอที่มีลูกไม่รู้จักโตสักที

3.ไม่มีอะไรเหมือนเดิม

เพราะทุกสิ่งเปลี่ยนไปตลอ ดเวลา อ ย่ าเอาวิ ธีการเก่าๆ มาแก้ไขปัญหาใหม่ๆ คนสองคนรักกันอาจไม่ได้อยู่ด้วยกัน ตลอ ดเวลาอ ย่ าเอา แต่พร่ำเพ้อ อ ย่ าเอาแต่เรียกร้อง เพราะสิ่งนี้อาจเป็นชนวนที่ทำให้คนสองคนยิ่งใกล้ยิ่งห่างยิ่งใกล้ ยิ่งกล า ยเป็นคนแปลกหน้า

4.หนทางของชีวิตนั้นย าวไกล

จงเรียนรู้ที่จะเดินลำพังบ้ าง เผื่อวันใด ที่คนอื่นไม่ได้สนใจคุณ เหมือนเดิมก็ไม่ต้องเ สี ยใจเพราะทุกคนต่างมีเส้นทางชีวิต ที่ต้องเดินเหมือนกัน ไม่มีใครเดินเคียงคู่ คุณไปจนถึงปล า ยทาง อ ย่ าให้ใครคนใดคนหนึ่งหรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่ง กล า ยเป็นทั้งหมดในชีวิตคุณคนรู้ใจในวันนี้พรุ่งนี้อาจกล า ยเป็นแค่เพื่อนเพื่อนวันนี้ ปีหน้าอาจกล า ยเป็นแค่คนรู้จัก

5.ความซาบซึ้งทดแทน ความผูกพันไม่ได้

ไม่ว่าจะเป็นใครเพื่อนหรือคนแปลกหน้าคุณต้องเรียนรู้ ที่จะยิ้มแม้ในใจจะร่ำไห้สะอื้นสักเพียงใดเพราะมนุษย์ทุกคนต่าง มีความเห็นแก่ตัว อ ย่ าไปคาดหวังว่าจะมีใครดีต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไขหากใครคนหนึ่งไม่มีค่าเพียงพอให้คุณถนอม ก็ต้องฝึกปล่อย ฝึกวางฝึกทิ้ง

6. อ ย่ าเลือ กคบคนที่รูปร่างหน้าต า

หากอย ากประสบความสำเร็จ ในระยะย าวจงเรียนรู้ที่จะชื่นชมคน ที่ความสามารถและหากคุณคิดว่าตัวเองสู้คนอื่นเขาไม่ได้อ ย่ าได้น้อยเ นื้ อต่ำใจเพราะคุณก็เป็นคนธรรมดา เหมือนคนอื่นทั่วๆไป

ที่มา create–readingth bohatto  khoddeeja