บุญคุณพ่อแม่นั้นยิ่งใหญ่ ตอบแทนแค่ไหนก็ไม่มีวันหมด ท่านเลี้ยงดูเรามามอบความรักความใส่ใจ มอบทั้งดวงใจของท่านให้เรา ดูแลจนเติบใหญ่ พ่อแม่นั้นขอเพียงเราสุขสบายและแข็งแรง พวกท่านก็มีความสุขมากแล้ว
เมื่อเราโตขึ้นพวกท่านก้แก่ตัวลงต ามกาลเวลา เป็นเวลาที่เราต้องดูแลท่านและคอยอยู่เคียงข้างท่าน บางคนอาจจะมองว่ามันเป็นหน้าที่ที่ต้องตอบแทน ที่จะต้องดูแลพวกท่านเมื่อเราโตขึ้น แต่หากเรามัวมองว่าเป็นหน้าที่บางครั้งอาจจะทำให้เหนื่อย
เราท้อแต่ถ้าเราเปลี่ยนวิธีคิดสักเล็กน้อย ให้มองว่ามันเป็นบุญมันคือ การทำความดีโดยที่ไม่มคำว่าหน้าที่มาบังคับให้ทำ ทำเพราะเราอย ากสร้างบุญอย ากทำความดี ชีวิตเราก็จะดีขึ้นเพราะการทำความดีต่อบุพการี จะทำให้ตัวเรานั้น มีชีวิตที่ดีขึ้นและเป็นตัวอ ย่ างที่ดีให้กับคนรอบตัว
1. ไม่โ ท ษพ่อแม่ว่าท่านไม่มีความสามารถ
ไม่มีใครที่ทำทุกเรื่องได้สมบูรณ์แบบ ไม่มีใครที่เก่งไปทุกเรื่อง พ่อแม่คือผู้ให้ชีวิตคอยเลี้ยงดูเราจนเติบใหญ่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อ ย่ าต่อว่าท่านว่า สู้พ่อแม่ของคนอื่นเขาไม่ได้คำพูดนี้เมื่อพูดออ กไป มันจะกล า ยเป็นตราบ า ปในชีวิตคุณไปตลอ ดชีวิต
2. ไม่โ ท ษพ่อแม่ว่าท่านจู้จี้จุกจิก
ท่านเกิดมาก่อนเรา มีประสบการณ์มามากว่า อ ย่ าเ สี ยงดังใส่ท่านหากท่านจ้ำจี้จ้ำไชให้กินข้าว ให้กลับบ้ า นเร็ว ๆ ให้ใส่เสื้อผ้าหนา ๆ ให้เก็บห้อง ฯลฯเพราะคนที่รักเราจริงเท่านั้น ถึงจะจู้จี้ในเรื่องเช่นนี้กับเราพ่อแม่ไม่มีทางจู้จี้กับคนที่ไม่ใช่ลูกของท่านแน่นอน คุณว่าจริงมั้ย
3. ไม่โ ท ษพ่อแม่ที่ท่านบ่นว่า
ท่านบ่นว่าก็เพราะเราทำไม่ดี ที่บ่นว่าก็เพื่อเรา ต้องการให้เราได้ดีไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่รักลูกของตนเอง ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่อย า กให้สิ่งที่ดีกับลูกไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อย า กให้ลูกเจริญก้าวหน้า ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อย า กให้ลูกของตนเป็นผู้ที่เก่งกล้าสามารถกว่าตนเอง
4. ไม่โ ท ษพ่อแม่ย า มท่านป่ ว ย ไข้
ไม่ว่าพ่อแม่จะยุ่ง จะงานเยอะ จะดึกดื่นขนาดไหน พอเราเ จ็ บ ไข้ ท่านจะละทิ้งการงานในทันทีท่านจะพาเราไปหาห มอ ท่านจะหาวิธีเยียวย า รั ก ษ า เราในทันที ย า มที่ท่านป่ ว ย ไข้เราจะทำเหมือนที่ท่านทำให้เราได้มากน้อยแค่ไหนล่ะ หรือว่าเพราะพ่อแม่เ จ็ บ ป่ ว ย นานวัน จึงทำให้ลูกไม่กตัญญู
ไม่สนใจพ่อแม่ หรือเราจะเป็นคนที่สังคมตราหน้าว่า เป็นลูกอ กตัญญูเพิ่มขึ้นอีกคนพ่อแม่ให้กายสั งข า รมา ไม่ใช่ให้เรามาคอยกล่าวโ ท ษท่าน เราโตขึ้นเรื่อย ๆ พ่อแม่ก็เริ่มแก่ช ร าลง
จวบจนลาโลก ลาลูกหลานไปอ ย่ างไม่มีวันหวนกลับ ถ้าแม้แต่พ่อแม่คุณยังให้อภั ยมิได้แล้วจะไปให้อภั ยใครในโลกใบนี้ได้ล่ะ ร้อยพันความดีงาม ความกตัญญูมาเป็นอันดับที่หนึ่งเริ่มจากตอนนี้ ดูแลท่านก่อนจะสาย
5. ไม่โ ท ษพ่อแม่ว่าทำอะไรช้า
เมื่อพ่อแม่แก่เฒ่า อ ย่ าว่าท่านทำอะไรช้า ถ้าเรายังไม่เคยเป็นพ่อแม่ เราไม่มีทางรู้เลยว่าคนเป็นพ่อแม่ต้องใช้ความรัก ความอ ดทน มากแค่ไหน ในการสอนให้เราเดิน สอนให้เรากิน
ตอนที่ท่านหนุ่มสาว ท่านทุ่มกำลังแรงกายเพื่อพวกเรา มาถึงวันนี้ร่ า ง ก า ย จึงทรุดโทรมถ้าวันหนึ่งท่านแก่ช ร าลง กำลังวังชาเริ่มเสื่อมถอย จำไว้เลย เห็นพ่อแม่ในวันนี้ ดุจเห็นตนเองในวันหน้า
ที่มา khoddeeja
