มีเรื่องเล่าจากครอบครัวหนึ่ง ลูกชายที่อยู่ในช่วงวัยรุ่น ได้ขอเ งิ นแม่ไปเที่ยวข้างนอ กกับเพื่อน แม่จึงบอ กว่า ลูกรู้ไหมว่า สมัยก่อนตอนที่แม่อายุเท่าลูก ไม่เคยได้ไปเที่ยวแบบ ลูกหรอ กนะ แม่ต้องคอยหางานทำ อะไรที่ได้เ งิ นก็ทำหมด พับถุงกระดาษข า ยตัดใบตองส่งตลาดให้แม่ค้ า เ พ ร า ะเ งิ นทอง เป็นของห า ย ากกว่าจะหามาได้แต่ละบาท แม่ไม่ได้มีเ งิ นให้ขอแบบสมัยนี้หรอ ก
ลูกก็ได้แต่เงียบฟังแม่ แม่ก็เล่าต่ออีกว่าลูกต้องรู้จักความลำบากบ้าง ต้องรู้จักประหยัด รู้จักใช้เ งิ น ไม่อ ย่ างนั้น จะลำบากขึ้น รถเมล์ก็ยังไม่เป็นแล้วจะเอาตัวรอ ดยังไง เมื่อแม่สอนแกลมบ่นเล็กๆ ก็ยื่นเ งิ นให้ลูก ซึ่งนี่คงเป็นสิ่ง ที่พ่อแม่หล า ยคน มักจะทำเวลาที่ลูกขอเ งิ น จะคอยเล่าเรื่องราวในอ ดีตที่ตัวเองเคยประสบพบเจอ มาในช่วงอายุเท่ากันแล้วค่อยให้เ งิ นลูกไป
เพื่อให้ลูกได้เรียนรู้ และเข้าใจถึงคุณค่าของเ งิ นให้มากกว่านี้สมัยนี้พ่อแม่กลัว แต่ลูกจะลำบาก กลัวลูกจะไม่สะดวก สบาย เลยต้องหาทุกอ ย่ าง มาประเคนให้ลูกหมด ลูกไม่ต้องทำอะไรเลย เ พ ร า ะพ่อแม่ เก็บไว้ให้หมด แล้วซึ่งแตกต่าง จากสมัยก่อน มาก ที่ไม่มีใครหามาให้ อย ากได้อะไรก็ต้องทำงานเก็บเ งิ นหามาเอง ไม่มีคำว่ามรดก ทุกอ ย่ าง ต้องใช้หนึ่งสมอง
และสองมือที่มีที่พ่อแม่ส่วนใหญ่ ให้ลูกทั้งหมด มักเกิดจากการที่ไม่มีตอนเ ด็ ก จึงอย ากให้ลูกมี ไม่ต้องลำบาก เหมือนตัวเอง สะท้อน ถึงสิ่งที่ตัวเองอย ากจะได้ในตอนเ ด็ ก แต่การที่เลี้ยงลูก โดยไม่ให้เจอ กับความลำบาก จะกล า ยเป็นการสร้างความลำบาก ให้ลูกตอนโตมากกว่าสร้าง นิสัยที่ไม่สู้งานหนัก ไม่เอาเบาไม่สู้ เ พ ร า ะเคยได้อะไรแบบง่ายๆ มาตลอ ดใครๆ ก็รักลูก แต่ต้องรู้จักวิ ธีรักลูกให้เป็นด้วย
ตัวอ ย่ าง จาก วอร์เรน บัฟเฟตต์ ที่เป็น มหาเ ศ ร ษ ฐีลำดับต้นๆ ของโลก ได้สอนลูกหลานของเขาว่า ลูกๆ จะต้องเผชิญกับปัญหาและหนทางของพวกเขาเอง ถึงแม้ลูกๆ จะรู้ว่า มีพ่อผู้เป็น มหาเ ศ ร ษ ฐี คอยช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง แต่ก็ต้องลงมือ ลงแรงทำด้วยตัวเอง บัฟเฟตต์ได้ให้มรดกแก่ลูกหลาน แค่พอประมาณ เ พ ร า ะเขาไม่ต้องการให้ลูกรัก สบายจนเกินไป เขามีความคิด ที่ว่าผมจะให้เ งิ นกับลูกๆ
ในจำนวนที่มากพอ ที่เขาจะสามารถนำ ไปทำอะไรต่อได้ แต่ไม่มากพอที่พวกเขาไม่ต้องทำอะไรเลย นั่นเป็นความคิดของคนที่เป็นถึงเ ศ ร ษ ฐี อันดับต้นๆ ของโลกที่ไม่ต้องทำอะไรก็ยังมีกิน มีใช้ได้ทั้งชีวิต แต่เขากลับไม่สอนลูกหลาน แบบนั้น เ พ ร า ะเขารู้ดีว่า การให้ที่มากจนเกินไป เป็นเรื่องที่อันตร า ย และเป็นการทำร้ า ย ลูกทางอ้อมสิ่งที่ควรให้ลูก มากกว่าเ งิ น คือ การที่ให้เขามีโอกาสที่จะได้เรียน มีวิชาความรู้ ติดตัวมากพอ ที่เขาจะสามารถใช้ชีวิต และเอาตัวรอ ดได้ ถ้าหากวันหนึ่ง คุณไม่ได้อยู่คอยช่วยเหลือเขาจากข้างหลัง คุณก็สามารถที่จะมั่นใจได้ว่าลูกๆ จะอยู่ได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง
ที่มา dhammasawatdee